اعترافات یک درخت

توی اون یک ماه آخر چه اتفاقی برای آووکادو افتاده بود که نتونست بیاد؟ قرار بود بعدش کی بیاد؟

ما تصمیم داریم به آلمان مهاجرت کنیم ... البته تحصیلی نه! کاری

جدا از همه چی من دارم به خانواده ات فکر میکنم که هر چند سخت ولی چقدر خوب و با دل و جرات که خودت بری یه کشور دیگه هتل بگیری و بعدا همخونه ای بگیری 

این اتفاق حتی برا من اگه برم یه شهر دیگه خیلی سخت اتفاق میوفته چون که همیشه نگرانن

من که مشتاق شدم ادامه اش رو بخونم. :)

خودت هم دختر خیلی مهربونی هستی :)

ممکنه؟:|

مارو کنجکاو کردی آقا ممکنه چیه؟:|

این پست های از برلین تا اصفهان ها رو دوست خواهم داشت مثل دوتای اولیش:)))  منتظر ادامه داستان هستم بانووو جان:)

من نمیفهمم واقعا چرا باید دوباره این مسایل رو باز کنی و بنویسی؟ انگار یه مشکلی داری که تو آرامش هم دوست داری خودتو شوهرتو عذاب بدی. این حرفا برای آووکادو خوشایند نیست. نمیدونم چرا یکی نمیاد بنویسه تو چرا ایران نموندی؟ حتما آووکادو باید میومد؟

ادامه بده لطفا 

جماعتی منتظریم :)

سلام. :)

ای جان. کنجکاو شدم. 

چه لحظه های سختی رو پشت سر گذاشتید ...

این شرایط عملا قدرت پودر کردن یه دختر رو داره ...

خیلی فرق میکنه دیگه،بگو دوست دارم بدونم حس تو چی بوده؟

یلدا آدم بزدلی که پشت اسم ناشناس قایم میشه حتی ارزش نداره کامنتشو بخونی!چه برسه جواب بدی

سلام

امیدوارم از پس مشکلات دیار غربت بخوبی بر بیایید که مطمئنم برمیایید

از آلکسانداری من خبر ندارید؟

راستی رفتارهای نژادپرستانه توسط آلمانها مشاهده نکردید؟

آخ چه سخت... میدونی یلدا داشتم فکر میکردم، قدم برداشتن توی یه جای غریب وقتی تنها باشی چقدر فرق داره با وقتی که یه دوست یا همراه کنارت باشه...

شنیدن یه داستان از زبان هر دو طرف واقعاً جالبه! خیلی‌ها! یعنی من رمان که می‌خوندم سال‌ها پیش٬ همش دلم می‌خواست ماجرا رو از دید اون یکی طرف هم بخونم! یه بار تو رمان چشم‌هایی به رنگ عسل تقریباً همچین اتفاقی افتاد٬ یکی هم رمان مهر و مهتاب و خیلی برام جالب بود! حالا تو هم بنویس خوندنش برای ما که جالبه. :)

جدا شدن از شهر و محل زندگی تو همین ایرانش سخته چه برسه به اینکه مهاجرت کنی حالا چه موقت چه دائمی به یه کشور دیگه. من که شدیدا آدم وابسته ای هستم و فکر نکنم بتونم دووم بیارم تو شرایط این چنینی