درمیان ستارگان
کریستوفر
نولان که یک سال پیش از فرود آپولو در ماه به دنیا آمد،در دوران
پیامدهای مسابقه فضایی بزرگ شد،هنگامی که نگاه ها هنوز با شگفتی به آسمان
دوخته می شد.دهه ها بعد،با از رده خارج شدن شاتل فضایی و در حالی که
کودکان با نگاه نم ناک و خسته به نمایش گر درخشان تلفن های هوشمندشان
خیره می شوند،ناامیدی کریستوفر نولان از پیمان شکنی ناسا وی را بر آن
داشته است تا "Interstellar/در میان ستارگان" را بسازد.
در
سال 2006 وقتی "Interstellar/در میان ستارگان" موجودیت یافت،قرار بود
اِستیوِن اِسپیِلبِرگ به جای کریستوفر نولان فیلم را کارگردانی کند و
حضور اِستیوِن اِسپیِلبِرگ هنوز هم در رابطه بین کوپِر و مُرف قابل
تشخیص است.خیانتی که در مورد کودکی به حال خود رها شده اعمال می شود،از
آغاز حضوری نیرومند دارد اما احساس گناه ناشی از آن در نخستین توقف
اِندِرِنس در حوزه تاثیر گذاری سیاه چاله ده برابر می شود؛زیرا می بینیم
که تنها چند ساعت سر گردانی در کنار سیاره،به گذشت دو دهه در کره زمین
منجر شده است.چهره رنج کشیده کوپِر در هنگام تماشای پیام های ویدیویی
بدون پاسخ مانده افراد خانواده اش در طول این بیست سال،رنجی جان کاه و
بی پیرایه را نمایان می سازد.پیش از هر چیز دیگر،این داستان مربوط به یک
پدر و دخترش است،دختری ده ساله که در یک پلک بر هم زدن چشمان اشک
بار،جای خود را به فردی بالغ (جِسیکا چَستِین) می دهد.
ارائه
اصول فیزیکی بی انتهای "Interstellar/در میان ستارگان" که با اصول
فلسفه اخلاقی دنبال می شوند،گاه فیلم را همانند دوره سه ساله کارشناسی
نشان می دهد که به طور فشرده در قالب فیلمی سه ساعته ارائه شده است.یا
به عبارت دیگر،به تماشاگر این احساس را می دهد که پروفِسور بِرایِن کاکس
وی را برای صرف شام و تماشای فیلم دعوت کرده است.این مسئله در صحنه آخر
فیلم که در آن کشتی فضایی به داخل باتلاقی از اَبَر مکعب های چهار بعدی
(تِسِرَکت)،فضای پنج بعدی و ارتباط تلفنی گرانشی سقوط می کند،بیش تر
نمایان می شود.در این صحنه جهشی گیج کننده از مسائل زمینی به تمرین های
فکری سنگین صورت می گیرد که باعث گیجی و در عین حال الهام پذیری بسیاری
از تماشاگران می شود.صرف نظر از ربات یک پارچه و سخنان استهزا آمیزی که
با تکان دادن سرش به شیوه هال (HAL 9000) می گوید ("از اتاقک بینا بینی
به فضا فوتت خواهم کرد!")،نقطه اوج استعلایی و توهم آفرین فیلم بیش از هر
چیز مرهون "2001:A Space Odyssey/دو هزار و یک:ادیسه فضایی" است.این
امر بدون شک برخی منتقدان را بر آن خواهد داشت که کریستوفر نولان را
متهم به ناپدید شدن در سیاه چاله ای کنند که خودش پدید آورده است.
"Interstellar/در
میان ستارگان" به عنوان کاوشی در بر گیرنده سرعت نور برای نجات نسل
بشر،نه تنها وسیع ترین،بلکه صمیمی ترین فیلم کریستوفر نولان به شمار می
آید و در پس زمینه ای از سیاه چاله های نهاده شده توسط موجودات بیگانه،کرم
چاله ها و جهان های جدید و شگفت،"Interstellar/در میان ستارگان" به
عنوان انسانی ترین فیلم کریستوفر نولان خود نمایی می کند.
نقد فارسی
