
از تمامِ ساعاتِ ایامِ پرمشغله، بدترین دشمنِ من ساعتِ 6 صبح است! می بایست برخیزم و از تخت جدا شوم. اما هنوز یک دقیقه ی خوب در پیش دارم که پتو را روی سرم می کشم، سرمای پاییزی از پنجره داخل می شود، از زیرِ پتو آن را حس میکنم... نمی توانی تصور کنی این لحظه چقدر آغوش تو را کم دارد...
ولی حسی که اون یه دیقه داره 5 ساعت خواب نداره :)