اعترافات یک درخت

بالاخره لحظه ی اعتدال بهاری از راه رسید و نظمِ بزرگِ آسمانی بار دیگر خودش را به رُخ جهانیان کشید. زمین تکان های قبل از بیداری اش را آغاز کرده و چشم های خود را نیمه باز نگه داشته است. به دوستِ قدیمیِ خود، آسمان، نگاهی کوچک می اندازد و گاهی سرفه های خشکی می زند... بیایید امسال به خودمان قول بدهیم که هر طور شده، از هر کدام از راه هایی که همه حفظ هستیم، آسمان آبی را از زمین مهربانمان نگیریم... چشم زمین به آسمان است...
او کسی است که باران نافع را بعد از آنکه [مردم] نومید شدند فرود مى‏ آورد، و دامنه رحمت خویش را می ‏گستراند، و او ولی و حمید است.* 

+چهار فصل، دلتون شاد...

*سوره الشوری/آیه 28

عکس: آووکادو/ 1394.12.24