اعترافات یک درخت

من از بیگانگان هرگز ننالم

که با من هرچه کرد، ان اشنا کرد

...

پس غریبی نمیکنی

کلی اشنا دورته

جای مارم وقت خوردن چایی زغالی خالی کن😊

کونول،وفاسیز اولان نازلی یاره یالوارما

نه اعتیبار اونا،بی اعتیباره یالوارما!

داریخما،یاخشی-یامان روزگاریمیز گئچه جک

بو بئش گون عمره گؤره روزگارا یالوارما!

(ای دل!به یار با عشوه ی بی وفا التماس نکن!

 چه اعتباری  به وی،به آدم بی اعتبار التماس نکن!

 

 دلتنگ مشو،روزگار تلخ و شیرین مان خواهد گذشت،

 به خاطر این عمر پنج روزه،به روزگار نالایق التماس نکن!)

کارت درسته

شما درختی ولی جالبه که برعکس درخت که ریشه در خاک داره و ساکنه شما کاملا پویا هستی البته درخت پویایی عمودی داره ولی شما بیشتر شبیه رود روان هستی ... :)

دنیاتون آروم و سبز آووکادو...

+ نوش جان... :)

نه فقط شما، تقریبا همه ما آدما قدر نمیدونیم لحظه هایی از زندگی رو که میشه با کمی همت خودمون بسازیمش، تغییراتی که نمیگم آسونه ولی حتما شدنیه، وقتایی که میتونیم با یه  یاعلی حال زندگی رو عوض کنیم...انگار حتما باید روزگار یه برگ جدید رو کنه که متوجه بشیم اون شرایط ته دنیا نبوده، شاید کارای اشتباه خودمون یا بعضا دست رو دست گذاشتنمون باعث تشدید اون حس بد شده و واقعا میشده کاریش کرد.

من تو شرایط مشابه با ادمای نزدیک زندگیم، اولش مهربون و منطقی حرف میزنم (از شما چه پنهون که بلانسبت شما نباشه!جواب نمیده معمولا :) ) در مرحله دوم میرم سراغ توپ و تشر زدن و دعوا کردنشون، تا بتونم از زورگویی و نفوذ خودم استفاده میکنم! میخوام که به آدم نزدیک زندگیتون که همچین روحیه ای داره اجازه ورود به ماجرا رو بدید هرچند که مستحب موکده که خودش با لگد وارد حریمتون بشه در این شرایط:/ درختی که افتاده به جون خودش، کارش از حرف منطقی گذشته، رسما کتک میخواد!

معلومه چقدر حرص میخورم یا بگم؟!