اعترافات یک درخت

تیونرِ بهار آنجاست که باید زیاد خوابید و بعد بیدار شد و دونفره روی پیاده رو های نمناک و یا خاکِ تپه هایی که تازه سبزه های آن جوانه زده، قدم زد و قدم زد و قدم زد؛ اصلا باید سوئیچ ماشین را به چاهِ مستراح انداخت... به قول خودم...

+سپاس از حریر و رادیو بلاگی ها/ هر کس اینجا را می خواند دعوت است...