اعترافات یک درخت

پناه بر ...

:: کتاب خوندن خیلی خوبه. نگفتم بهتون؟ من تا قبل دیدن شما 50 درصد به کتاب علاقه داشتم. از وقتی اومدم وبتون دیگه اون آدم سابق نشدم :)))

حالتون چطوره؟ امیدوارم که خوب باشید بقیه چیزا زیاد مهم نیس:)

الان کانالتون و خوندم، چه کنم نمیتونم بی تفاوت باشم! اوممم راستش مثل همیشه تفاوت انتخاب کتابتون بامن این حس رو بهم میده که دارم از نگاه یه آدم دیگه دنیا رو میبینم. حسش خیلی خوبه!

یکم بعضی از کتاباتون مثل نامه هایی به میلنا به آدم احساس ناامیدی میده. با خودم فک میکنم هرچی بدووم تضمینی برای رسیدنم وجود نداره...کلا یه موجود فراموش شده ام. سبک فکرش این حسا رو به من میده. شاید بشه گفت هدف از زندگی نقطه تفاوت اصلی فرقه های فکری گوناگونه. چی میشه که دونفر برای کاری تلاش میکنن و هردو فقط بیست درصد موفق میشن، یکی افسرده و ناامید میشه ولی اون یکی اتمام واقعی کار رو به دست کس دگ ای میبینه و دلش قرص میشه و قلبش اروم میگیره و ادامه میده به مسیر تلاشش؟ رسیدن به مقصد و هدف خیلی مهمه اره، ولی اینکه با چه تفکری بری جلو تعیین میکنه حالت در مسیرچطور باشه، دائما در دلهره و نگرانی و ناامیدی باشی یا دلت همیشه آرامش و اطمینان داشته باشه. حتی تعریف رسیدن هم ممکنه عوض بشه توی دیدگاه دوم. چون خودم تجربه کردم میدونم ک کتابایی ک میخونیم و سبک فکر نویسنده ها چقدر روی حالمون میتونه اثر بذاره.

در مورد میعاد در سپیده دم، قبول دارم که انحرافات فکری و سیاسی خطرناک تره، اما ریشش زیادم از گذشته و نوع تولد افراد و لقمه ای که میخورن دور نیست...شاید بشه کار اون فاحشه و وضعیت این افرادو شبیه یه چرخه معیوب در نظر گرفت یا عین یه بهمن ویران کننده که اولش با یه تلنگر ناچیز شروع میشه...یادتونه وقتی امام حسین با لشکر یزید صحبت میکرد هلهله میکشیدن که صدای امامو نشنون. و امام حسین دلیل اینو چی گفتن...

اینم از تفکرات روز قبل از امتحان من :)))

ببخشید اگه زیادی حرف زدم.

امیدوارم حال دلتون همیشه خوب باشه :)